Trouble, trouble, trouble....

Delhi India wat een kleurrijke maar stinkende, vieze, chaotische, mega drukke stad is dat....Dit is zonder twijfel het goorste land ooit...Maar wat een indruk laat ze achter....Weer voor altijd een vingerafdruk achter latend in mn hoofd...Want deze reis ga ik nu al nooit meer vergeten...Mn meisje achterlatend...want ik ben echt desperatly, terribly in LOVE...

Op weg met mn stoere mama om een maandje met mn nog veel stoerdere broertje door India heen te fietsen. Van Delhi naar Varanasi ruim 1000 km op onze op de markt gekochte fietsies....

Maar eerst Delhi... Zo veel mensen... En zo weinig ruimte. Overal voetgangers, fietsers, scooters, autos, tuktuks en rickshaws en alles door elkaar heen...al claxonnerend want alles wat rijd heeft hier een toeter gekregen die dan ook nonstop gebruikt word...na een paar dagen flink geïrriteerd iedereen aan kijken vliegen we zelf ook zo door t verkeer heen...met fietsbel...dat dan weer wel...

Overal op straat hoor je knallen...het is de tweede dag van Diwali vandaag dus de hele dag is er overal vuurwerk. Zo krijgen we meteen heel wat Happy Diwali, Namaste en Hari Krishna naar ons hoofd...Ik moet echt heel erg wennen aan het staren van mensen....Kennelijk is daar niets ongepasts aan want mensen komen zonder iets te zeggen gewoon naast je aan tafel zitten om gewoon alleen maar naar je te staren...gewoon even kijken hoe je aan t eten of drinken bent...Of gewoon even aan je ruiken in het voorbij gaan...daar kan ik echt niet aan wennen hoor....een vreemde die je passeert die ineens op 15cm afstand van je nek even je geur op snuift...mij nog even compleet verward achter latend...zo van serieus...gebeurde dit nou echt...vooral erg ongemakkelijk kan ik je zeggen...Op straat word ik omringt door straatkindjes doe allemaal een handje willen...wow waar ben ik aan begonnen...twee willen me niet meer los laten en lopen gezellig een stukje mee...na 100m vind ik t weer mooi geweest en krijg ik mn handen weer terug...maar goed dat ze aan de rest vast zitten...

Overal zijn slapende zwervertjes...1 op de 4 mensen is hier dakloos...en dat zijn er echt mega veel!! Doordat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen in t vliegtuig krijg ik wat psychopathische trekjes van al die mensen om me heen en zeker in combinatie met al dat getoeter...

Inmiddels hebben we onze twee fietsen geregeld...onze reismaatjes de rest van deze reis...helemaal trots op onze fietsen lopen we terug met onze aanwinsten....Een man pakt ineens de fiets van mn moeder vast en van schrik laat ze haar fiets los...snel pakt ze haar fiets weer terug en na een no no no NO! Druipt hij af...Een nieuw slachtoffer is snel gevonden aangezien ik er achter loop. Hij springt achterop mn fiets...wat een alcoholwalm komt dr van die vent af...en na al die drukte van vandaag trek ik dit zo niet...zonder waarschuwing en met vlakke hand geef ik hem een stoot op z'n borstkas...hij vliegt van mn fiets af en staart verdwaasd naar mij en mn hand...Hij besluit de andere kant op te lopen...misschien wel het verstandigste wat hij vandaag heeft gedaan... En wat ik nou het rare vind is dat er helemaal niemand op of om keek niet van zijn actie en niet van die van mij of mn moeder...nobody gives a .... Zo raar vind ik dat... Ik word de hele dag aangestaard behalve nu...Gewoon met z'n allen de andere kant op kijken alsof er niks aan t handje is...Nu snap ik een klein beetje sommige nieuwsberichten uit India waarvan ik hiervoor dacht...hoe verkracht je iemand in een overvolle bus...Maar als het niemand iets kan schelen...misschien zo dus...

Na alles van vandaag sluiten we af met een bijzonder avondje....tafel voetballen....uitgenodigd worden bij een voordracht van een stuk van Shakespeare...met Indiaas accent dat dan weer wel en een avond waarin mensen spontaan gaan zingen en gitaarspelen...we hebben de avond maar afgesloten met een bollywood film over ja natuurlijk Amsterdam...

De volgende morgen bepalen we onze fietsen voor het hotel onder mega veel bekijks....Het gekste vinden ze het dat mn moeder mee gaat fietsen...de hele weg naar Agra vinden ze al gek...maar Varanasi....

Dan begint ons avontuur...in alle chaos op je fiets stappen. Je been over de stang heen zwaaiend want achterlangs zit er eerst nog bijna 20 kilo bagage...een beetje wiebelig fietsen we weg... Met 5 km/uur door crazy Delhi tussen al het toeterende
verkeer door...Continue word ik na geroepen...ladylady....hellowww....of ik krijg een duim omhoog grappig hoe mensen reageren op onze fietsen...en helemaal zodra we stilstaan geen 5 seconden rust krijg je hier altijd direct een mega grote groep mensen om je heen die zich om je heen verzamelt...personal space of privacy zijn echt heel anders hier...er worden mega veel foto's van ons gemaakt gevraagd of ongevraagd...soms best vervelend zeker als mensen een meter voor je neus gaan staan en zonder te vragen foto's maken terwijl je midden in een gesprek zit....en dat er dan nog iemand bloedserieus zegt smileee....deze smile maakt me toch iets wat opstandig...dus ik vraag de inmiddels 20 man voor me of ze denken dat ik een aapje ben en begin gekke bekken te trekken voor het filmpje dat ze stiekem opnemen en voor de sexy foto die ze hopen te maken....nonono you ruin it...hmmm ahh sorry...helaas moet ik nu echt gaan...

Mn beeld hier van mannen veranderd steeds een beetje meer ze zijn grof en zien blanke blonde vrouwen als hoer...tenminste dat is t gevoel wat ik erbij krijg....hun zijn de man....en ik moetaar overal ja op zeggen....foto's filmpjes handjes een foto die hun willen maken met mijn camera van zichzelf....na tien keer langs rijden nog steeds moeten kijken anders gaan ze vervelend doen...afsnijden..naast je claxonneren....speciale verzoekjes....ahh toe een keer....Hoe komen die mensen aan dit beeld...Ik draag keurig dichte schoenen,een lange broek een hemdje en een slobbershirt zodat er maar niks te zien is geen schouder geen knie helemaal niks en nog....Een mega cultuurverschil want de vrouwen lopen hier helemaal gesluierd en in lange rokken maar de blote buik mag dan weer wel...en word niet als sexy gezien....ik moet hier echt nog even aan wennen...of misschien wennen deze verschillen en reacties nooit...

Op een avond na al twee keer een nieuwe slaapplek gezocht te hebben omdat ongemerkt met tien twintig man om je heen je tent op gaan zetten niet gaat werken...komen we op slaapplek nummer 3...een heuvel volledig uit het zicht van iedereen... Perfect... Totdat er een kind uit het aan de andere kant gelegen dorp ons al spelend op merkt en snel weg gaat...binnen no time staan er 10 meisjes bij ons...niet lang daarna nog 30 jongens....de jongens blijven zeker een uur staan....dus we besluiten maar alvast wat te gaan koken en straks de tent op te zetten. Na alle vervelende mannelijke aandacht van vandaag besluit ik dat niet aankijken en volledig negeren t beste is...de groep staat in een cirkel om ons heen op ongeveer 1 1/2 meter afstand....heel vervelend maar ik besluit Jim te laten praten voor zover dat gaat....Kennelijk willen ze vooral gewoon kijken...nahja prima...Ook deze jongens worden steeds vervelender en lopen steeds aan hun kruis te krabben ik geef er geen aandacht aan...Totdat er een achter Jim recht voor mn neus z'n broek naar beneden trekt....en met z'n hand over z'n onderbroek begint te wrijven...wat voor idioot gedoe is dit ik ben woest....Kijk de jongen na twee uur negeren recht aan en schud alleen maar boos nee....de rest van de jongens springt opzij....Hij trekt z'n broek weer omhoog terwijl hij me recht aan kijkt en zegt alleen maar no...ik ben normaal niet agressief maar voor dit joch van 15 jaar moet ik heel erg mn best doen hem niet wat aan te doen....omdat ik hem mijn boosheid niet gun begin ik in het Nederlands mn boosheid te uiten in het Nederlands aan mn moeder en broertje.....zo wat ben ik kwaad.....de jongens gaan op iets meer afstand staan maar blijven nog gewoon staan....lachen kijken staren uitdagen....als een jongen wil laten zien hoe stoer hij is door langs me te lopen vraag ik hem of z'n vader weet dat hij hier is en dat ik z'n vader wel even ga vertellen wat voor slecht voorbeeld hij van India is... Eindelijk krijg ik een gemompeld sorry...maar over is dit nog lang niet....Als na een hele tijd een van de ouders naar boven komt rijden de heuvel op om te kijken waar alle kinderen in de leeftijd van 10 tot 17 zijn wenk ik hem en zeg ik dat ik even met hem moet praten....dat blijkt later mijn grootste fout van de dag....ik vraag Jim nog wel mee gelukkig omdat mannen nou eenmaal beter reageren op mannen hier...ik vertel hem wat er zojuist gebeurd is...alle jongens schrikken ik zie t aan hun gezicht....zodra ik de boosdoener aan wijs krijg ik ook van deze jongen een sorry...en de man zegt ach t zijn kinderen en t is maar een spelletje....ik loop boos weg....laat Jim maar met die man praten voordat ik flip...

Jim praat nog een hele tijd na met de man...Ik zet de tent op en ben weg...Ik ben klaar met vandaag....Zodra we alle drie twee uur slapen hoor ik een heleboel mannen stemmen buiten de tent....Hello....Hello....daar zit je dan met je moeder in een tentje en je broertje tegenover je in een ander tentje met zo te horen 10 a 20 man buiten....en met mijn ervaringen van vandaag en alle nieuws berichten word ik niet vrolijker van uit mn tent komen....Jim reageert alleen niet en de mannen blijven roepen....ineens hoor ik een van hun zeggen Hello police...Fuck....nu moet ik dus naar buiten...en ik moet zoiezo anders komen ze naar binnen...ik zeg hallo terug en zeg dat ik een minuutje nodig heb...snel doe ik een broek en een shirt aan...maar ik moet opschieten zeggen ze...ik zeg nog dat ik me even moet aan kleden maar hoor hun ongeduld...dus ik stap op mn blote voeten zonder schoenen naar buiten.....vier agenten en het hele dorp aan mannen is uitgelopen en staat om mn tent....allemaal vieze smerige glimlachjes alsof ze ik weet niet wat met me willen doen...De agent zegt dat we hier niet mogen zijn....

Ik probeer Jim wakker te maken door hem te roepen maar die slaapt zo vast....aan de agent vraag ik of ik hem wakker mag maken....ik voel me nu zo niet veilig....niet dat Jim heel veel kan doen maar met een man praten vinden ze vast beter...zodra ik de rits van Jim z'n tent een klein stukje open rits schrikt hij wakker...Thank god...ehh Jim politie kan je even komen?

Dit is gewoon een wraakactie uit t dorp voor wat ik gezegd heb want hoe kan het dat de politie in the middle of nowhere terwijl er niks zichtbaar is ineens voor mn neus staat met t hele dorp aan mannen er bij...

Volgens de agent is het hier gevaarlijk....hij kan in eerste instantie niet vertellen waarom terwijl hij toch echt vloeiend Engels spreekt.... Daarna komt hij met een verhaal over grote gevaarlijke slangen die onze tent aan vlarden gaat scheuren.... Van hem moeten we nu midden in de nacht naar Agra gaan fietsen....in t pikke donker....en Agra ligt 90 km verder op.....Ik zal maar niet zeggen wat ik van deze meneer agent vond....na een half uur discussiëren vond hij dat we ook wel in het dorp beneden mochten slapen....waar geen hotel is overigens....Dat vonden we allemaal geen goed idee....na nog meer discussie over dat mn moeder nachtblind is en het gevaarlijk is om met jaja allll die slangen af te dalen besluit de agent als we echt niet willen dat we onder politiebegeleiding hier mogen blijven slapen en morgen naar het bureau mogen komen voor vingerafdrukken....aiii dit gaat hoe dan ook geld kosten....Maar van alles lijkt dit de beste oplossing....we gaan dus helemaal nergens heen.....de agent zegt dat hij vier agenten achterlaat ter protectie...vier keihard lachende snurkende....met zaklantaarns op onze tent schrijnende agenten....ik doe dus geen oog dicht.....ik vertrouw helemaal niemand hier....ook geen agenten....ze zijn nog steeds in de meerderheid en dragen hun vuurwapen bij zich dus wat ga je doen als ze echt kwade bedoelingen hebben....

Midden in de nacht moet ik naar de wc....nodig.....ik maak mn moeder wakker....Mam wil je alsjeblieft met mee gaan naar buiten....Nee dat doe je maar mooi in een bakje in de tent....Mamm ik moet echt heel nodig dat gaat niet werken....dus mam en ik heel stoer uit onze tent gestapt....de mannen om het vuur keken niet eens om...geen vraag wat ga je doen....lekkere protectie... niet dat ik ze mee had gewilt hoor no way... Ik was allang blij met deze desinteresse!! Om 03.15 uur worden we wakker gemaakt....ze gaan zo naar het bureau en willen geld voor t bewaken...na een klein bedrag te hebben gegeven gaan ze weg.....hehe....rust.....om 06.00 uur staan de eerste mannen van t dorp alweer voor de tent...good morning...ik antwoord niet...deze nacht voelt als de hell....niet slapen en bang dat er iets gaat gebeuren zoals je wel eens leest in nieuwsberichten...om half zeven geven we ons gewonnen want er komen alleen maar meer mensen....we stappen uit en doen alsof er niks aan de hand is...gewoon een praatje maken Inpakken en weg wezen....





*** She carries the stars in her pockets because she knows I fear the dark...Whenever sadness pays me a visit, she paints galaxies on the back of my hands ***