Sihanoukville

Op naar Sihanoukville...voor het national park en eindelijk dan toch een beetje rust en strand!!! In de bus raak ik aan de praat met Avi...Een ruige Israelier...waarvan het lijkt! alsof hij het perfecte leven heeft...De hele wereld over zeilen...en in de Israëlische winter komt hij naar Sihanoukville waar hij zijn eigen motorverhuur heeft en motortrips organiseert...living the healthy life... geen vlees en alleen groente, fruit en vers gevangen vis...Yogamaster en vol met wijsheden van zijn broer die als monnik de wereld over reist...Soms ontmoet je mensen en voel je vanaf minuut een dat het wel goed zit...

Na een uur praten nodigt hij me uit om na aankomst eerst een hapje bij hem thuis te gaan eten voordat ik een hotel zoek...Even twijfel ik aangezien ik naast een goed gevoel voor slechte timing ook een goed gevoel heb voor mensen met een voorkeur voor de verkeerde kant van de tralies... Zo begeef ik me soms ongewenst en ongemerkt tussen mensen met de meest bizarre verhalen... Al zijn dit meestal van een afstandje ook de beste verhalen... Ik schat Avi even als persoon in en bedenk me dat dit toch echt de mooiste mensen zijn waarbij je meteen word uitgenodigd... Ik spring met mijn backpack achterop zijn crossmotor... Ik kan er altijd weer af als blijkt dat ik een verkeerde inschatting heb gemaakt... Adventure calls...

We rijden naar zijn motorverhuur/ lounge bar tegenover het politiebureau van Sihanoukville... Daar blijven we maar praten...Als om 22.00 uur de mede eigenaar van de loungebar met twee prostituees thuis komt... Denk ik zie je wel... Maar dit schat ik toch echt verkeerd in... Hij heeft zeker voor deze meisjes betaald...Maar ze meegenomen om ze even uit hun bizarre en gestoorde leven te halen... Zodat ze even een avond niet hoeven te werken...Verbaasd kijk ik het hele tafereel aan...Twee bloedmooie meisjes die hem proberen te versieren en hij die daar niets van wil weten en ze probeert bij te brengen dat hij dit gedrag niet wil... Van de medeeigenaar mag ik blijven slapen in de slaapkamer van de werknemers...Deze heeft hij vandaag vrij gegeven om naar hun familie te gaan...Een rommelig kamertje maar met een prima stapelbed...Ik blijf...

De mede eigenaar en Avi gaan naar bed...Ik kijk even vreemd op...Ik zit nu nog met de twee meisjes en een jongen te praten...En ik krijg de sleutel in mijn handen gedrukt...Ehh...Ik ga ook naar bed zeg ik...Ik vind alle verhalen super mooi om te horen over het werk van de meisjes die door hun familie gedwongen worden...maar ook de jongen hier deed ooit hetzelfde werk en heeft bizarre verhalen...Toch voelt dit wel een beetje raar...Maar Avi staat er op dat ik nog even blijf en aangezien de meisjes me ook pushen te blijven...blijf ik...Ach vandaag is toch al een maffe dag...

We praten over serieuze dingen...De jongen werkt af en toe als persoonsbeveiliger voor een van de ministers...Hij vraagt me fluisterend of ik weet wat er met de rode khmer en de killingfields is gebeurd...Ja dat weet ik zeg ik zachtjes...Het is alsof hij bang is om te praten... Alle hoog opgeleide mensen hebben ze vermoord...Hij praat nu nog zachter...alsof niemand hem mag horen...De mensen die nu in de grote huizen wonen en nu rijk zijn...Zijn ook degene die ons dit hebben aangedaan...Zij hebben de huizen ingenomen van de mensen die nu dood zijn...en zijn de nieuwe rijken...Ik kan het werk niet meer doen...die mensen beveiligen...het is heel erg om te zeggen maar: "they are idiots"... en voor hun...ga ik echt geen kogel opvangen...In dit gesprek ben ik af en toe stil... omdat ik gewoon echt niet weet wat ik moet zeggen...Maar gelukkig is alleen luisteren voor hun al genoeg... Gelukkig liggen we af en toe ook helemaal in een deuk...Vooral om mijn werk en om hoe verschillend het hier is... Hier drinken agenten alcohol tijdens hun werk...bizar... Laat op de avond hadden ze al flink wat op...Toen er een telefiontje binnen kwam...Er zit een inbreker op mijn dak...Met zijn allen sprongen ze met hun kalashnikovs de auto's in... Zijn bij het huis op linie gaan staan en schoten hun kalashnikov leeg richting het dak van het huis... dat zal hem leren... Zowel de beller als inbreker...doen dit nooit meer...

Rond 1 uur zet ik iedereen toch maar naar buiten... en sluit het hek en de deur af... Super dat mensen je zo snel kunnen vertrouwen maar ook heel gek...Ik loop op mijn tenen door hun huis...Een huis waar ik nog nooit eerder geweest ben en alles stil is... Het voelt heel raar om "verantwoordelijk" te zijn voor de spullen van iemand die je pas 5 uur kent...

De volgende ochtend brengt Avi me naar het beste strand...Otres...en nodigt me meteen uit voor Chanoeka een Joods lichtjesfeest...En zo blijkt de Israëlische gemeenschap nog best wel groot hier... Omdat er eerst gebeden moet worden doen alle mannen bij gebrek aan beter...een motorhelm op... Bidden met een onbedekt hoofd is namelijk een gebrek aan respect voor God... Ik zit het tafereel met een grijns aan te kijken...vooral deze moderne variatie met de motorhelmen...en zo zit ik aan een lange tafel tussen de crossmotoren met om me heen biddende mensen met motorhelmen op hun hoofd...

Omdat ik toch al een aantal dagen in Otres en omgeving zit en niet stil kan zitten word ik hier en daar herkent...Leuk om te zien hoe snel je tijdens het reizen bekenden tegen komt...al is het soms even vreemd opkijken van al die variaties op mijn naam...van Rins tot Rinskie...

Door wat locals word ik uitgenodigd om samen te gaan eten en daarna te gaan nachtzwemmen...Er schijnt hier lichtgevend plankton in het water te zitten... s' Avonds laat in het pikkedonker loop ik het water in met alleen het maanlicht dat op het water schijnt... Ineens zie ik het... Honderden kleine lichtjes lichten voor slechts een seconde in het water op zodra ik met mijn handen door het water beweeg... Magisch en sprookjesachtig mooi... Overal inktzwart water met honderden lichtjes om je heen... Dus mocht je deze nog niet op je bucketlist hebben staan...

Plotseling word het magische doorbroken... vanuit het niets word de zwarte stille zee vlak achter ons doorbroken en hoor ik het geluid van een brekende golf...Ineens zie ik alle Cambodianen gillend het water uit rennen... Holy crap...wat is dit... Ik kijk om en zie alleen het witte schuim van de golf en in paniek gillende Cambodianen om me heen...Als eerste reactie ren ik een paar stappen mee...hoe aanstekelijk is paniek... Even schiet door mijn hoofd...een haai?? Kan dat hier? Maar ik zie niks...

Als iedereen een klein beetje gekalmeerd is vraag ik wat er aan de hand is...I thought it was a dragon zegt er een... haha wat hebben die gebruikt denk ik... Later blijkt dat de Cambodianen niet kunnen zwemmen...Dat verklaart de paniek... Nadat de zee weer stil is gaan we weer zwemmen...Dit is vanaf nu mijn avondritueel...zo mooi!!!

Op een ochtend word ik wakker...volledig onder de beten van bedbugs, sandflies en mosquitos...Ook dit is een cadeautje van moeder natuur... Al word ik hier een stuk minder blij van...Levend opgegeten worden... Van alle beten krijg ik een allergische reactie...Gek word ik van de jeuk en het niet meer kunnen slapen...En als extra cadeautje krijg ik er een koortsreactie bovenop...Ijskouderillingen en kippenvel gevolgt door ontzettend heet aanvoelen (inmiddels is dat nu weer weg)...

Ik besluit een motor te huren bij Avi...Ik moet hier echt even weg en uit waaien...Bij Avi sta ik met een grote grijns tussen alle motoren...Welke zal ik nemen... Dit keer maar geen crossmotor aangezien ze echt allemaal op standje grote mannen staan afgesteld... Het word de 500cc Honda...
Avi is super bezorgt om me...Doe je voorzichtig... Rijd als een local...vergeet alle verkeersregels...Houd afstand... Draag je helm... Ik kan beter stoppen he zegt hij als hij mijn grijns ziet...Je bent eigenwijs... make it a good day zegt hij met een grote grijns terug...En een mooie dag word het zeker! Ik rijd naar Bokor National Park...Honderden haarspeltbochten volgen elkaar op... En eindelijkkk! Een goede weg... Zonder zand en stof happen... 2 volle dagen rijden gassss... :D Na twee dagen rijden breng ik de motor met een grote grijns terug... Deze krijg ik de komende paar uur niet meer van mijn gezicht af...Avi vraagt offf ik misschien een rondje door de stad wil rijden als reclame voor zijn motorverhuur...offf? Jaaa!!! Na 5 weken voel ik me als een echte local hier... Ik verklaar mezelf af en toe voor gek als ik eraan terug denk... Dat word afkicken in Nederland...Van geen regels naar veel regels... ;)

Bijna zit het er alweer op... Een hele fijne kerst en tot heel snel...